Mac Mini M4 Pro (late 2024) – unboxing, recenzja, benchmarki w Final Cut Pro, Lightroom, MacWhisper i innych

Wojtek Pietrusiewicz

0

Dodane: 1 miesiąc temu

Przetestowałem najnowszego Maca Mini (late 2024) z Apple M4 Pro we wszystkich naszych benchmarkach, które możemy porównać nie tylko do poprzednika, ale również do wielu różnych innych Maców. Sprawdźmy zatem, jak poradził sobie najnowszy Mini M4 Pro… Zapraszam też do obejrzenia wideo z poniższymi wynikami oraz wnioskami.

Specyfikacja i cena

Mac Mini (late 2024) – co nowego, polskie ceny i pełna specyfikacja techniczna

Nowy Mac Mini jest całkowicie nową konstrukcją, więc wszyscy wiążą z nim ogromną nadzieję, szczególnie z modelem wyposażonym w Apple M4 z 16 GB RAM, którego można nabyć od 2500 PLN ze zniżką edukacyjną. Przypominam, że to właśnie tej jesieni Apple podbiło bazowe 8 GB RAM na 16 GB we wszystkich Macach. Najważniejsza różnica pomiędzy modelami z M4 i M4 Pro to złącza Thunderbolt – ten pierwszy ma je starszego typu, czyli Thunderbolt 4, a nowszy Thunderbolt 5. Są też oczywiście różnice konfiguracyjne i wydajnościowe.

Testowany model wyposażono w Apple M4 Pro (12-rdzeniowy CPU i 16-rdzeniowy GPU), 24 GB RAM i 512 GB SSD. To nie jest model CTO – to konfiguracja oferowana w przypadku wybrania M4 Pro, kosztująca 7 499 PLN. Można ją dodatkowo rozbudować o M4 Pro (14-rdzeniowy CPU i 20-rdzeniowy GPU), 48 lub 64 GB RAM oraz 1 TB, 2 TB, 4 TB lub 8 TB SSD. Najdroższa możliwa konfiguracja, nie licząc software’u, to 23 999 PLN.

Pierwsze wrażenia

Nowy rozmiar powoduje, że Mac Mini wygląda… masywniej. Ma teraz mniejszą podstawę, ale jest wyższy, z czego wynika jego zdecydowanie mniejsza objętość. To z kolei oznacza, że potencjalnie może sobie gorzej radzić z chłodzeniem, ale jest nowy 3 nm proces i system chłodzenia – czy to wystarczy jako offset? Zaraz do tego przejdę…

Fizycznie nowy Mac Mini sprawia wrażenie bardzo porządnie wykonanego. Jest cały aluminiowy, a plastik mamy tylko od spodu, na którego boku umieszczono przycisk włączania i wyłączania. Ta lokalizacja wynika z braku miejsca we wnętrzu i szczerze nie ma to znaczenia – z tego przycisku korzysta się tak rzadko, że nie uważam tego za problem. Nowe wymiary, jak widać powyżej, ułatwiają zmieszczenie go na biurku pod nim lub nawet za monitorem. Sporo niższa waga tylko w tym pomaga, chociaż mamy teraz większe szanse przesunięcia komputera, gdy szarpiemy się z przewodami. Umiejscowienie kabla 3,5 mm jest dosyć nietypowe – jest z przodu, co będzie irytowało osoby, które prowadzą kable gdzieś za lub pod biurkiem, ale jednocześnie będzie cieszyło osoby, które podłączają przewodowe słuchawki bezpośrednio do komputera i trzymają je na biurku. Można go zawsze postawić bokiem dla pełnego kompromisu…

Przejdźmy już do benchmarków, bo sam nie mogę z ciekawości wytrzymać…

SSD

Ciekawostką jest fakt, że Mac Mini ma wymienne SSD, chociaż nie są to części, które możemy dokupić. Jedynym rozwiązaniem jest wyjęcie płytki w dwoma chipami (2x po 256 GB w przypadku modelu testowanego), odlutowanie kości, wlutowanie nowych i sparowanie ich z systemem. Nie polecam tego robić – po prostu kupcie tyle GB, ile potrzebujecie zgodnie z zasadą, że kupujemy zawsze 2x więcej niż wymagamy. Możecie się też posiłkować zew. dyskami SSD lub HDD – możliwości są tutaj ogromne, szczególnie z Thunderboltem. Podpowiem od razu, że OWC Envoy ma TB5.

Jak widzicie powyżej, na screenshotach, prędkość SSD wynosi w rejonie 5,1 GBps przy odczycie oraz ok. 4,1 GBps przy zapisie. Jeśli spojrzycie poniżej do tabelki, to zauważycie, że są to wartości wyższe niż każdego innego testowanego Maca z 512 GB SSD. Spodziewam się zatem podobnych przyrostów przy większych SSD, które z zasady są szybsze.

Geekbench 6

Wyniki Geekbench 6 są kalibrowane względem wyniku bazowego 2500 (co jest wynikiem Intel Core i7-12700). Wyższe wyniki są lepsze, przy czym podwójna ocena oznacza podwójną wydajność.

Szczegóły techniczne

CPU

Compute

Analiza

M4 zapowiada się na absolutny hit. To właśnie tego spodziewałem się po M3, ale widać musieliśmy poczekać na poprawiony proces 3 nm. Nie dość, że ma najwyższego single-core’a ze wszystkich testowanych Maców wyposażonych w co jak co, ale mobilne SoC, to konkuruje również z desktopowymi CPU od Intela czy AMD. Multi-core również nie zawodzi, a to nie jest przecież ani najszybszy wariant M4 Pro – jest jeszcze model z 16-rdzeniowym CPU i 20-rdzeniowym GPU – ani najszybszy wariant z całej rodziny M4, w której znajdziemy M4 Max.

Jestem pod wrażeniem.

Geekbench AI

Do puli benchmarków dodałem nowego Geekbencha AI, przez którego przepuściłem również mojego MacBooka Pro 14” (late 2021) z M1 Pro dla porównania. M4 Pro pięknie tutaj obrazuje przewagę w tym zakresie…

CPU

GPU

Neural Engine

MacWhisper

Analiza

Najbliższym konkurentem będzie tutaj M1 Pro w moim MacBook Pro 14” (late 2021) i ponieważ MacWhisper korzysta w zasadzie tylko i wyłącznie z GPU, oba komputery mają po 16 rdzeni w nich, to ten test ładnie pokazuje skok wydajności. Przypominam, że M1 Pro z tabelki to był model topowy, a M4 Pro jest modelem binowanym – jest jeszcze model od niego wyższy.

Na przykładzie Nadgryzieni 447 widać zysk prawie 4 minut, co oznacza skok wydajności o ok. 27%. To dla niektórych osób może mieć ogromne znaczenie, jeśli pracujecie na co dzień z AI.

To nowy benchmark, którego dodałem do listy, na prośbę wielu z Was. MacWhisper jednak przechodzi zmiany bardzo szybko, dopiero niedawno dodano mu pełne wsparcie dla GPU, więc odznaczam testowaną wersję przy wyniku.

Jeśli chcecie wykonać własne testy w MacWhisper, to najpierw pobierzcie pliki audio dla Nadgryzieni nr 300 (bezpośredni link 8,9 MB) i dla nr 477 (bezpośredni link 83,7 MB), potem wykonajcie test, a potem podeślijcie mi takie informacje, jakie znajdziecie w tabelce, w tym pełna specyfikacja komputera. Niepełne zgłoszenia będą odrzucane. Podpowiem jeszcze, że MacWhisper wyświetla ile zajęło mu wykonanie transkrypcji po jej zakończeniu.

iMag Final Cut Pro Benchmark

Specyfikacja

Final Cut Pro jest oczywiście zoptymalizowany pod macOS-a i Maki oraz nie wątpię, że Apple dołożyło wszelkich starań, aby wzorowo pracował na wszystkich odmianach Apple M1 i M2. To oczywiście działa przede wszystkim na korzyść klientów, którzy już dzisiaj zdecydują się przesiąść na nową generację Maków, opartych o ARM.

Pliki

• Klip 4K 60 fps HDR w 10-bitowym HEVC (H.265) z iPhone’a 12 Pro Max – 31,15 s.
• Klip 4K 30 fps SDR w 8-bitowym AVC z DSLR Canona – 2:14,15 s.
• Klip 1080p 30 fps HDR w 10-bitowym HEVC (H.265) z iPhone’a 12 Pro Max – 3:42,21 s.

Szczegóły projektów

• Biblioteka w FCP ustawiona na Wide Gamut HDR.
• Projekty ustawione na 4K (3840×2160) 30 fps HDR przy Rec. 2020 PQ.
• iMag FCP Benchmark Easy – na timeline wrzucone 3 powyższe pliki, w kolejności jak powyżej, w każdym klipie podbita saturacja o 5% (co powinno wymusić przerenderowanie każdej klatki) oraz HDR Tools (PQ Tone Output Map i 1000 nit pod YouTube’a).
• iMag FCP Benchmark Hardcore – j.w. ale dodatkowo filtr Sharpen (+2,5) na każdym klipie, przejścia między klipami (cross disolve) oraz animujący się przez 60 sekund 3D Title nad środkowym klipem, z przeźroczystym tłem.
• Timeline trwa 6:27,16 s w Easy i 6:28,16 s w Hardcore (dodatkowe przejścia).
• iMag FCP Benchmark Easy – export do Master File → ProRes 422.
• iMag FCP Benchmark Easy – export do Master File → H.264.
• iMag FCP Benchmark Hardcore – export do Master File → ProRes 4444.
• Komputery były podłączone do prądu, poza MacBookiem Pro 16” (late 2021) i późniejszymi opartymi o Apple Silicon, które pracowały na baterii.

Wyniki

Uwaga! Wszystkie benchmarki MacBooków z Apple Silicon robione były na baterii, z odłączonym zasilaniem!

Analiza

Najbliższym konkurentem pod względem specyfikacji będzie Mac Mini z M2 Pro – ma mniej RAM (16 vs. 24 GB), ale większy SSD (1 TB vs. 512 GB). Ciekawostką jest różnica w wynikach zależnie od testu – w Easy ProRes 422 wyniki są niemalże identyczne, ale przy H.264 już przewaga rośnie na korzyść M4 Pro o ~22% i potem maleje przy ProRes 4444 w Hardcore. Co ważne dla mnie, M4 Pro jest szybszy przy H.264 or mojego M1 Pro i to dosyć wyraźnie. Tak w ogóle to, z wszystkich testowanych Maców powyżej, jest trzecim najszybszym, po M2 Max w Mac Studio i M3 Max w MacBooku Pro.

Lightroom Classic Benchmark

1. Zdjęć miałem 271, były w formacie RAW i zajmowały ok. 24 GB na karcie SanDisk Extreme Pro 256 GB, która według producenta zapewnia odczyt i zapis w rejonie 95 MBps.
2. LR Import v1: Test importu polegał na kopiowaniu zdjęć z karty SD na SSD (lub HDD) i jednoczesnym tworzeniu podglądu RAW-ów w 1:1.
   LR Import v2: Test importu polegał na dodaniu zdjęć z SSD komputera do biblioteki Lightroom z opcją Kopiuj z jednoczesnym tworzeniu podglądu RAW-ów w 1:1.
3. Test eksportu polegał na eksporcie zdjęć z SSD na SSD, w sRGB, z wyostrzaniem „standard”, w oryginalnej rozdzielczości.

LR Import v1 i v2 – Wyniki

LR Export – Wyniki

Analiza

Lista wyników z LR Import V2 nie jest długa, więc trudno wyciągnąć tutaj wnioski, ale widzimy ogromną przewagę MacBooka Pro z M3 Max nad nowym Makiem Mini z M4 Pro oraz ogromną przewagę tego ostatniego nad iMakiem z M3. Jestem szalenie ciekawy jak plasowałby się tutaj M4 Max…

LR Export jednak mnie całkowicie zbił z tropu – mamy nowego rekordzistę! Dotychczasowym liderem był Mac Studio z M2 Max, który jako jedyny zszedł z wynikiem poniżej 1 minuty – uzyskał dokładnie 59,67 s. Nowy Mac Mini z M4 Pro, czyli w znacznie znacznie (znacznie!) słabszej konfiguracji również przebił barierę 1 minuty – precyzyjnie było to 58,91 s. Ktoś kiedyś powiedział, że „nie ważne czy wygrywamy o sekundę czy godzinę – wygrana to wygrana” (tylko tam były cale i mile). Teraz pozostaje pytanie, ponownie to samo co powyżej – co tutaj będzie potrafił M4 Max?

Podsumowanie

Niestety nie jestem w stanie (jeszcze) powiedzieć, co potrafi nowy Mac Mini z M4, wyposażony w 16 GB RAM oraz 256 GB SSD, ale pamiętajcie, że ma on inną konfigurację rdzeni od M4 Pro – wyposażono go w tylko 4 rdzenie wydajnościowe oraz 6 rdzeni energooszczędnych, podczas gdy M4 Pro ma konfigurację 8p+4e lub 10p+4e.

Niezależnie, to jest komputer, który namiesza na rynku. To najniższy próg wejścia w macOS-a, a przy okazji mamy za te bazowe 2 999 PLN (2 499 PLN ze zniżką edukacyjną) ogromną moc, przewyższającą to, do czego wielu z nas jest nadal przyzwyczajona.

W kwestii nowego systemu chłodzenia, udało mi się go rozpędzić dwukrotnie na tyle mocno, że go słyszałem. Bardzo ważną kwestią jest tutaj fakt, że M4 Pro pracował cały czas w trybie High Power, czyli najważniejsza jest wydajność, a nie hałas. Pierwszy raz było przy LR Import V2 tych 272 zdjęć. Dosyć szybko zacząłem słyszeć wentylator przy generowaniu podglądów 1:1 i tylko w tym benchmarku. Odgłos był basowy i nie był natrętny ani irytujący. Oczywiście wolałbym, aby go nie było, ale powiedzmy, że wentylator wszedł na pierwszy stopień słyszalności nad absolutną ciszą. Przypominam, że komputer stoi na biurku, na nóżce monitora, więc dosyć blisko mnie.

Celem sprawdzenia thermal throttlingu, odpaliłem Cinebench R32 na 10 minut, również w trybie High Power. Tutaj dopiero wentylator się rozkręcił. W pewnym momencie przysiągłbym, że widziałem, jak Mac Mini zaczyna lewitować nad stołem niczym poduszkowiec, ale musiał mnie zmylić wzrok – to przecież niemożliwe. Hałas jednak zdecydowanie przekroczył to, czego się spodziewałem. Jest zdecydowanie głośniej niż Mac Studio z M2 Max, starszy Mac Mini z M2 Pro (ten, który ma inne wymiary) i nawet od każdego MacBooka Pro 14” i 16”. Szum jest na tyle irytujący, że nie byłbym w stanie przy takim komputerze pracować. Najważniejsze jest jednak to, że nie wystąpił żaden zauważalny przeze mnie thermal throttling – SoC pracował na pełnych obrotach przez cały czas.

Całkowitą odmianą jest natomiast tryb Low Power. Cinebench R32 w trybie Multi Core nawet nie rozgrzał Maca Mini, przez co wentylator nawet nie zapiszczał. Komputer podczas całego testu pozostał całkowicie cichy. Wydajność, którą porównywałem tylko na podstawie wyników Cinebencha R32, spadła aż o 37%. Dla niektórych może to być kompromis w pełni akceptowalny, na przykład podczas nagrywania audio.

Na deser podpowiem, że w trybie Automatic komputer osiągnął niemalże identyczny wynik jak w High Power – spadek wyniósł 1-3% – ale był ciut cichszy. O jeden ton. Może dwa. Nadal było to zdecydowanie za głośno, ale zawsze lepiej niż hałas helikoptera przy uchu. Poziom dla mnie jeszcze znośny, ale na krótką metę. Jeszcze więcej informacji w tym temacie, w tym demo hałasu, znajdziecie w recenzji wideo na naszym YouTubie.

Na koniec mam dla Was dobrą wiadomość – to nie jest typowe zastosowanie dla tego komputera, a skoro przy MacWhisper ani przy Final Cut Pro pracuje w całkowitej ciszy, to raczej nie macie czym się przejmować. Jedynie delikatnie się rozkręcił przy LR Classic, ale nie było to jeszcze denerwujące, więc jeśli nie importujecie 10 tys. zdjęć dziennie, to raczej nie będzie to przeszkodą.

Apple tym samym, jeśli konstrukcja Mac Studio pozostanie bez zmian, ładnie rozróżni te dwie platformy, właśnie systemem chłodzenia.

Wojtek Pietrusiewicz

Wydawca, fotograf, podróżnik, podcaster – niekoniecznie w tej kolejności. Lubię espresso, mechaniczne zegarki, mechaniczne klawiatury i zwinne samochody.