MacBook Pro M4 Pro (late 2024) – unboxing, recenzja, benchmarki w Final Cut Pro, Lightroom, MacWhisper i innych

Wojtek Pietrusiewicz

0

Dodane: 1 miesiąc temu

Obecna konstrukcja MacBooków Pro jest najlepszą w ich historii i śmiało mogę napisać, że jest to najlepszy laptop czy notebook, jakiego kiedykolwiek stworzono. Swojego użytkuję od premiery tego designu w 2021 roku i nie ma ani jednej rzeczy, której bym chciał w nim zmienić. W tym roku Apple jednak wypuściło poprawiony model, który ma nie tylko lepszy SoC, ale wprowadzaono również zmiany w jego genialnym ekranie. Zapraszam również do obejrzenia wideo z poniższymi wynikami oraz wnioskami.

Specyfikacja i cena

Najnowszego MacBooka Pro można wyposażyć w M4, M4 Pro lub M4 Max. Ze względu na zmiany konstrukcyjne w M4 Pro, ten SoC ponownie wraca do oferty jako super-użyteczny wariant, który jest tylko nieznacznie słabszy od M4 Max w zadaniach, które nie wymagają dużo od GPU. Za 5500 zł możemy jednak zrobić upgrade do M4 Max, który ma 2 dodatkowe rdzenie wydajnościowe oraz zdecydowanie potężniejsze GPU – to opcja dla najbardziej wymagających. Benchmarki jednak pięknie demonstrują, jak M4 Pro sobie dobrze radzi o rywalizuje obecnie z M2 Max i M3 Max o pozycję na szczycie tabeli wyników. Jednocześnie model M4 uważam obecnie za ciekawszą opcję niż MacBook Air M3. 14-calowy ekran jest po prostu genialny i zdecydowanie lepszy od tych w Air 13- i 15-calowym, o wyższej rozdzielczości pomimo rozmiaru plasującego się pomiędzy Airami – Pro 14,2” ma 3024 na 1964 px, podczas gdy Air 13-calowy oferuje 2560 na 1664 px, a Air 15-calowy 2880 na 1864 px. Przypominam, że Pro potrafi wyświetlić nasze filmy i zdjęcia z HDR z iPhone’a poprawnie.

Przypominam też, że Apple podbiło bazowe 8 GB RAM na 16 GB we wszystkich Macach w tym roku. Najważniejsza różnica pomiędzy modelami z M4 i M4 Pro to złącza Thunderbolt – ten pierwszy ma je starszego typu, czyli Thunderbolt 4, a nowszy Thunderbolt 5. Są też oczywiście różnice konfiguracyjne i wydajnościowe.

Testowany model wyposażono w Apple M4 Pro (14-rdzeniowy CPU i 20-rdzeniowy GPU, czyli ten wyższy model), 48 GB RAM i 2 TB SSD. To jest model CTO – konfiguracja na specjalnie zamówienie klienta kosztująca 15 774 PLN. Można ją dodatkowo rozbudować o M4 Max (14-rdzeniowy CPU i 32-rdzeniowy GPU), mocniejszy M4 Max (16-rdzeniowy CPU i 40-rdzeniowy GPU), 64 lub 128 GB RAM oraz 4 TB lub 8 TB SSD. Najdroższa możliwa konfiguracja, nie licząc software’u, to 32 324 PLN.

Testowany model jest również wyposażony w wyświetlacz nanostrukturalny. Oznacza to, że jego powierzchnia jest trawiona chemicznie, aby załamywać światło na nie padające, co powoduje, że staje się ona matowa i nie odbija światła, więc nie grozi nam efekt lustra.

Pierwsze wrażenia

Czarne wykończenie MacBooka Pro nadaje mu odpowiedni poziom profesjonalizmu i pomimo, że osobiście jestem fanem srebrnego, to w tym roku wszyscy będą zadowoleni z nowej barwy, bo podstawowy model z M4 również jest dostępny w niej (rok temu było to Space Grey).

Po podniesieniu pokrywy jest największy szok – nanostrukturalny wyświetlacz przykuł mój wzrok i długo go podziwiałem, zanim przystąpiłem do jego oceny. W odróżnieniu od iPada Pro z M4, w którym ramkę pozostawiono wykończą na wysoki połysk (glossy), co wygląda po prostu… inaczej niż to, do czego jesteśmy przyzwyczajeni, tutaj całość jest matowa – no prawie, bo małym wyjątkiem jest przednia kamera. Początkowo nawet nie zauważyłem, że jej obiektyw jest glossy, ale nie jest to prawie w ogóle zauważalne i szybko przestałem na to zwracać uwagę.

SSD

Większy SSD zazwyczaj oznacza wyższą wydajność i tak też jest tutaj – odczyt waha się w rejonie 5419,7 i 5398,3 MB/s, a zapis w rejonie 6760,2 i 6732,2 MB/s. Co ciekawe, to nie jest tak szybko, jak 2 TB SSD w Macu Studio z M2 Max, ale dużo mu nie brakuje. Tak czy siak, ta różnica nie będzie zauważalna dla użytkownika, ale niewątpliwie to zawsze pomaga w zadaniach mocno obciążających dysk.

Geekbench 6

Wyniki Geekbench 6 są kalibrowane względem wyniku bazowego 2500 (co jest wynikiem Intel Core i7-12700). Wyższe wyniki są lepsze, przy czym podwójna ocena oznacza podwójną wydajność.

Szczegóły techniczne

CPU

Compute

Analiza

Względem wyników Maca Mini z M4 Pro w wersji z 12-rdzeniowym CPU i 16-rdzeniowym GPU, czyli wariancie binowanym, mamy jeszcze większą wydajność w testowanym „pełnym” M4 Pro z 14-rdzeniowym CPU i 20-rdzeniowym GPU. W Single-Core odnotowano niewielki wzrosty, ale te w Multi-Core mamy już 15% na plus. To dla wymagających może być spora różnica.

Jestem pod wrażeniem.

Geekbench AI

Do puli benchmarków dodałem nowego Geekbencha AI, przez którego przepuściłem również mojego MacBooka Pro 14” (late 2021) z M1 Pro dla porównania. M4 Pro pięknie tutaj obrazuje przewagę w tym zakresie…

CPU

GPU

Neural Engine

MacWhisper

Analiza

Ponieważ MacWhisper to narzędzie, które transkrypcję wykonuje za pomocą GPU, to pięknie tutaj widać ile te dodatkowe 4 rdzenie GPU dają w przypadku przeskoku z binowanego M4 Pro na w pełni działający wariant i jest to około 5% – mniej niż się spodziewałem, bo rdzeni jest o 25% więcej niż w M4 Pro montowanym w testowanym Macu Mini.

To nowy benchmark, którego dodałem do listy, na prośbę wielu z Was. MacWhisper jednak przechodzi zmiany bardzo szybko, dopiero niedawno dodano mu pełne wsparcie dla GPU, więc odznaczam testowaną wersję przy wyniku.

Jeśli chcecie wykonać własne testy w MacWhisper, to najpierw pobierzcie pliki audio dla Nadgryzieni nr 300 (bezpośredni link 8,9 MB) i dla nr 477 (bezpośredni link 83,7 MB), potem wykonajcie test stosując model Large V2 (multilingual), a potem podeślijcie mi takie informacje, jakie znajdziecie w tabelce, w tym pełna specyfikacja komputera. Niepełne zgłoszenia będą odrzucane. Podpowiem jeszcze, że MacWhisper wyświetla ile zajęło mu wykonanie transkrypcji po jej zakończeniu.

iMag Final Cut Pro Benchmark

Specyfikacja

Final Cut Pro jest oczywiście zoptymalizowany pod macOS-a i Maki oraz nie wątpię, że Apple dołożyło wszelkich starań, aby wzorowo pracował na wszystkich odmianach Apple M1 i M2. To oczywiście działa przede wszystkim na korzyść klientów, którzy już dzisiaj zdecydują się przesiąść na nową generację Maków, opartych o ARM.

Pliki

• Klip 4K 60 fps HDR w 10-bitowym HEVC (H.265) z iPhone’a 12 Pro Max – 31,15 s.
• Klip 4K 30 fps SDR w 8-bitowym AVC z DSLR Canona – 2:14,15 s.
• Klip 1080p 30 fps HDR w 10-bitowym HEVC (H.265) z iPhone’a 12 Pro Max – 3:42,21 s.

Szczegóły projektów

• Biblioteka w FCP ustawiona na Wide Gamut HDR.
• Projekty ustawione na 4K (3840×2160) 30 fps HDR przy Rec. 2020 PQ.
• iMag FCP Benchmark Easy – na timeline wrzucone 3 powyższe pliki, w kolejności jak powyżej, w każdym klipie podbita saturacja o 5% (co powinno wymusić przerenderowanie każdej klatki) oraz HDR Tools (PQ Tone Output Map i 1000 nit pod YouTube’a).
• iMag FCP Benchmark Hardcore – j.w. ale dodatkowo filtr Sharpen (+2,5) na każdym klipie, przejścia między klipami (cross disolve) oraz animujący się przez 60 sekund 3D Title nad środkowym klipem, z przeźroczystym tłem.
• Timeline trwa 6:27,16 s w Easy i 6:28,16 s w Hardcore (dodatkowe przejścia).
• iMag FCP Benchmark Easy – export do Master File → ProRes 422.
• iMag FCP Benchmark Easy – export do Master File → H.264.
• iMag FCP Benchmark Hardcore – export do Master File → ProRes 4444.
• Komputery były podłączone do prądu, poza MacBookiem Pro 16” (late 2021) i późniejszymi opartymi o Apple Silicon, które pracowały na baterii.

Wyniki

Uwaga! Wszystkie benchmarki MacBooków z Apple Silicon robione były na baterii, z odłączonym zasilaniem!

Analiza

Ogromym zaskoczeniem dla mnie tutaj są różnice pomiędzy wynikami M4 Pro 12/16-rdzeniowym z M4 Pro 14/20-rdzeniowym – ten ostatni, montowany w MacBooku Pro, ma przewagę o aż o 32% w przypadku ProRes 422. Normalnie podejrzewałbym, że mamy lepszy enkoder, ale oba SoC powinny mieć dokładnie ten sam. Co więcej, M4 Pro 12/16-rdzeniowy jest tylko 14% wolniejszy od MacBooka Pro 16” z M3 Max 16/40-rdzeniowym i 25% wolniejszy od M2 Max 12/38-rdzeniowym w Mac Studio. Strach się bać jaką wydajność oferuje M4 Max w tych testach…

W teście eksportu do H.264, to pierwszy SoC z rodziny Pro, do którego upgrade ma sens po M1 Pro 10/16-rdzeniowym – oferuje ok. 20% szybszy render od M1 Pro. Dotychczas w tym teście tylko M2 Max i M3 Max oferowały znaczące wzrosty przy znacznie wyższych cenach.

Największe zaskoczenie jest jednak przy eksporcie do ProRes 4444, gdzie M4 Pro 14/20-rdzeniowy jest 44% szybszy od M4 Pro 12/16-rdzeniowego z testowanego Maca Mini. To przepaść i są to wyniki na poziomie M2 Max i M3 Max. Jestem tutaj ponownie szalenie ciekawy wyników M4 Maxa.

Lightroom Classic Benchmark

1. Zdjęć miałem 271, były w formacie RAW i zajmowały ok. 24 GB na karcie SanDisk Extreme Pro 256 GB, która według producenta zapewnia odczyt i zapis w rejonie 95 MBps.
2. LR Import v1: Test importu polegał na kopiowaniu zdjęć z karty SD na SSD (lub HDD) i jednoczesnym tworzeniu podglądu RAW-ów w 1:1.
   LR Import v2: Test importu polegał na dodaniu zdjęć z SSD komputera do biblioteki Lightroom z opcją Kopiuj z jednoczesnym tworzeniu podglądu RAW-ów w 1:1.
3. Test eksportu polegał na eksporcie zdjęć z SSD na SSD, w sRGB, z wyostrzaniem „standard”, w oryginalnej rozdzielczości.

LR Import v1 i v2 – Wyniki

LR Export – Wyniki

Analiza

W przypadku LR Import V2 spodziewałem się niewielkich różnic, a tymczasem M4 Pro 16/20-rdzeniowy pokonał M4 Pro 12/16-rdzeniowy aż o 35%. Testy na obu maszynach powtarzałem kilkukrotnie i wyniki są powtarzalne.

Dla kontrastu, eksport jest prawie identyczny pomiędzy tymi dwoma komputerami. Nie zmienia to jednak faktu, że MacBook Pro 14” z M4 Max z 14-rdzeniowym CPU i 20-rdzeniowym GPU stał się nowym rekordzistą, zajmując pierwsze miejsce w tym teście.

M4 Max?

Podsumowanie

MacBook Pro (late 2024) z rodziną M4 przede wszystkim charakteryzuje nowy ekran, który w świetle słonecznym potrafi się w SDR rozświetlić aż do 1000 nit, co jest sporym skokiem względem poprzedniej granicy 600 nit. Dodam, że my ręcznie tego nie możemy zrobić powyżej 600 nit – to macOS decyduje kiedy potrzebna jest wyższa jasność. Przy treściach HDR jasność jest bez zmian, wynosi 1600 nit i jest to niewiarygodne. Nie wyobrażam już sobie wracać do gorszego ekranu bez takiego HDR.

Ta generacja MacBooków Pro dostała po raz pierwszy możliwość zamówienia wyświetlacza nanostrukturalnego. To proces chemicznego trawienia szkła przykrywającego ekran, aby nie odbijał światła, jak lustro. Na powyższym zdjęciu widzicie różnicę względem MacBooka Pro 14” z ekranem glossy (po lewej). To naprawdę absurdalnie silne źródło światła świeci na oba ekrany i na glossy nie widać absolutnie niczego pod odbiciem, a tymczasem na nanostrukturalnym można normalnie pracować. Teraz zastąpcie to słońcem w wyobraźni – otwiera to nowe możliwości dla osób pracujących w nietypowych warunkach. Dodatkowo będzie się to również sprawdzało wszędzie, gdzie mamy jakiekolwiek źródło światła za nami. Często pracując zdalnie na moim MBP muszę zmieniać pozycję, aby coś mi się w ekranie nie odbijało. Z wyświetlaczem nanostrukturalnym nie ma takiej potrzeby.

Nie zauważyłem też spadku kontrastu jak przy tym samym ekranie w iPadzie Pro M4, a wyświetlane treści nie tracą ostrości. Pozostaje mi jedynie polecić ten ekran wszystkim kupującym nowy komputer – jego największym minusem będzie fakt, że trzeba dopłacić 750 PLN. Osobiście będę go zamawiał do następnego MacBooka Pro, jak będę swojego wymieniał na nowszy.

Jeśli chodzi o system chłodzenia nowego MacBooka Pro, to wszystkie powyższe testy wykonałem w trybie High Power, który rozkręca wentylatory w oczekiwaniu na rozgrzanie się SoC. Działa to bardzo podobnie do systemu w Mac Mini z M4 Pro.

Żaden z powyższych testów nie rozkręcił wentylatorów poza Lightroom Classic, zarówno w Import V2 oraz Export. Przy generowaniu podglądów 1:1 hałas był zdecydowanie wyższy niż w przypadku Maca Mini, co sugeruje, że ten pierwszy na wyższa zapas termiczny, ale jednocześnie musimy pamiętać, że M4 Pro w MacBooku Pro ma więcej rdzeni w CPU i GPU, więc nie jest to porównanie 1:1. W przypadku Exportu było lepiej, ale nadal głośno.

Przypominam, że wystarczy przestawić komputer w tryb Automatyczny, aby wentylatory przestały hałasować jak szalone, bez widocznego spadku wydajności w powyższych testach. Nie wątpię, że taki może wystąpić w określonej sytuacji, ale nie udało mi się doprowadzić komputera do thermal throttling nawet przy zarzynaniu go Cinebenchem.

Do naszej dyspozycji pozostaje również tryb Low Power, czyli niskiego zużycie energii, w którym komputer pracuje w całkowitej ciszy, kosztem wydajności w określonych sytuacjach. Ponownie, żaden z moich testów symulujących typowe zadania użytkownika nie miał gorszych wyników w tym trybie, chociaż akurat tutaj Cinebench już miał spadki.

MacBook Pro, niezależnie od SoC, jakiego sobie wybierzecie, aby zaspokoić swoje potrzeby, to obecnie najlepszy mobilny komputer, jaki jesteśmy w stanie kupić. Ta generacja ma też pierwsze większe zmiany względem pierwszej generacji, zaprezentowanej w 2021 roku, szczególnie w kwestii wyświetlacza nanostrukturalnego.

Model z M4 za 8 499 PLN plus opcjonalne 750 PLN za matowy ekran, to moim zdaniem lepsza propozycja od MacBooka Air 15” z M3 – różnica w cenie to zaledwie 500 PLN. Więc jak brać Aira, to tylko 13-calowego z M2-ką, który ma lepszą cenę. Po prostu warto dopłacić do samego ekranu w MacBook Pro, nawet tego bez nanostruktury…

Dla osób, które jednak potrzebują zdecydowanie więcej mocy przeznaczono M4 Pro i M4 Max, które oferują doprawdy imponujące osiągi. Najlepszą zmianą w konfiguracji rdzeni jest też fakt, że różnica pomiędzy M4 Pro i Max teraz głównie leży w GPU, podobnie jak było przy rodzinie M1.

Lubię takie Apple, które regularnie i na bieżąco wprowadzono nowe technologie do swoich Maców. No może poza nowym BT i Wi-Fi 7, ale to już czepianie się…

Wojtek Pietrusiewicz

Wydawca, fotograf, podróżnik, podcaster – niekoniecznie w tej kolejności. Lubię espresso, mechaniczne zegarki, mechaniczne klawiatury i zwinne samochody.