Historia z DHL, UPS, Apple i mojego Apple TV

Wojtek Pietrusiewicz

10

Dodane: 8 lat temu

Każdy z nas może czasami mieć gorszy dzień – to się zdarza wszystkim. Tylko dlaczego, motyla noga, wczoraj miałem taki absurdalny zbiór sytuacji, że miałem ochotę wszystko rzucić w cienką i miłą otchłań, i po prostu pójść spać?

Wszystko zaczęło się w poniedziałek – dniu, w którym kurier DHL przyjechał i próbował dostarczyć Apple TV 4. Mnie oczywiście nie było w domu, bo miałem inne zobowiązania, a przy okazji Apple mnie poinformował, że przesyłka dojedzie dopiero we wtorek. Nie pierwszy raz w życiu mam sytuację, że kurier mnie nie zastał. W takiej sytuacji zawsze dzwonił, ale następnego dnia pojawiał się ponownie, próbując podjąć drugą próbę dostarczenia paczki. Przygotowałem się więc psychicznie na to, że do godziny 17:00 we wtorek nie ruszam czterech liter sprzed komputera. Nie dzwoniłem też do DHL-a, bo i po co? Przez ostatnie dekady zawsze podejmowali próbę dostarczenia kolejnego dnia.

Poczułem się jakby stacja benzynowa, na której tankuję samochód, wymagała ode mnie, żebym przywiózł własny pistolet do jego zatankowania.

Skoro już byłem więźniem kuriera i miałem do nadania własną przesyłkę, to zamówiłem takowego od DHL-a. Po paru godzinach dowiedziałem się, że nie przyjedzie dzisiaj, bo nie. Było już południe, więc szybko zamówiłem UPS za pomocą serwisu KurJerzy. Z tych ostatnich korzystałem trzy razy przez ostatnie trzy lata i za każdym razem byłem zadowolony. Dodam, że drukarki w domu nie mam od dobrej dekady – nie chcę mieć kolejnego kloca, na którego nie mam miejsca, szczególnie w dzisiejszych czasach. W każdym razie, niezależnie, którego kuriera zamawiałem, zawsze mieli ze sobą listy przewozowe, które wypełniałem na poczekaniu – zajmowało to dwie minuty i nie stanowiło dla mnie problemu. Pan z UPS, który przyjechał tym razem, poinformował mnie, że nie ma listu przewozowego (pustego ani wypełnionego), drukarki ani długopisu. Skoro mam tylko ten ostatni, to on nie może ode mnie przyjąć przesyłki. Poczułem się jakby stacja benzynowa, na której tankuję samochód, wymagała ode mnie, żebym przywiózł własny pistolet do jego zatankowania. Cóż – ich strata. KurJerów oraz UPS – nie spodziewam się, żebym jeszcze kiedykolwiek chciał korzystać z ich usług.

DHL czekał, aż ja się z nimi skontaktuję, zanim podejmą próbę ponownego dostarczenia przesyłki.

W międyczasie cały czas czekałem na kontakt od DHL-a w sprawie Apple TV. Nawet nie byłem specjalnie zły na to, że nie przyjechał ktoś po odbiór mojej przesyłki. O godzinie 15:30 zacząłem się jednak niepokoić, bo zazwyczaj kurier, którego już dosyć dobrze znam, pojawiał się nie później niż o 14:00. Zadzwoniłem więc do DHL-a, aby znaleźć moją przesyłkę, której numeru nie miałem. Niestety, moje nazwisko ani adres nie zostało przez nich znalezione w bazie danych przesyłek do dostarczenia, więc poprosili mnie o numer paczki, którego nie miałem. Zadzwoniłem więc do Apple, z prośbą o podanie numeru przesyłki. Pani, która mnie obsługiwała, podała mi go dosyć szybko, ale przy okazji zaproponowała, że sama skontaktuje się z DHL-em, jeśli mogę chwilę poczekać. Po dwóch minutach przełączyła mnie do zdziwionego pracownika DHL-a, który poinformował mnie, że moja przesyłka leży u nich na magazynie i czeka. „Na co?” zapytałem. Na kontakt oczywiście. DHL czekał, aż ja się z nimi skontaktuję, zanim podejmą próbę ponownego dostarczenia przesyłki. Gdybym nie włączył powiadomień w Apple Store.app to nawet nie wiedziałbym, że była pierwsza próba dostarczenia. Zapytałem przy okazji ile by tak leżała zanim jednak łaskawie to oni spróbowaliby się do mnie dodzwonić. Nie uzyskałem na to pytanie odpowiedzi.

Mają jeszcze 65 minut na dostarczenie mojego Apple TV 4 dzisiaj – obiecali, że będzie do 11:00. Coś czuję, że jednak nie będzie… Dobrze, że komuś chociaż tą S-klasę ze zdjęcia w nagłówku dostarczyli…

Wojtek Pietrusiewicz

Wydawca, fotograf, podróżnik, podcaster – niekoniecznie w tej kolejności. Lubię espresso, mechaniczne zegarki, mechaniczne klawiatury i zwinne samochody.