iMac (late 2023) z Apple M3 – iMag Final Cut Pro Benchmark i Lightroom Benchmark

Wojtek Pietrusiewicz

0

Dodane: 1 rok temu

Bardzo ciekawy byłem nie tylko samych wyników dwóch benchmarków, które normalnie powodowały, że wentylatory w Macach wyły, ale również systemu chłodzenia nowego iMaca z Apple M3. Nie spodziewałem się jednak tego…

Ważne

Ważną nowością jest zmiana w benchmarku LR Import. Dotychczas importowałem zdjęcia z karty SD do Lightrooma Classic, ale od dzisiaj to uległo zmianie – teraz zdjęcia są kopiowane na Biurko komputera, czyli na jego wewnętrzny SSD, a potem w LR, w oknie dialogowym Import, wybierana jest opcja Kopiuj oraz generowane są podglądy 1:1. Samo kopiowanie, ze względu na cechy APFS, powinno być natychmiastowe i realnie powinniśmy tylko mierzyć czas wygenerowania podglądów. Chciałem jednak pozostawić funkcję kopiowania, dlatego nie skorzystałem z funkcji Dodaj do biblioteki.

To wszystko oznacza, że wyników LR Import v1 nie można porównywać do LR Import v2.

iMag Final Cut Pro Benchmark

Specyfikacja

Final Cut Pro jest oczywiście zoptymalizowany pod macOS-a i Maki oraz nie wątpię, że Apple dołożyło wszelkich starań, aby wzorowo pracował na wszystkich odmianach Apple M1 i M2. To oczywiście działa przede wszystkim na korzyść klientów, którzy już dzisiaj zdecydują się przesiąść na nową generację Maków, opartych o ARM.

Pliki

• Klip 4K 60 fps HDR w 10-bitowym HEVC (H.265) z iPhone’a 12 Pro Max – 31,15 s.
• Klip 4K 30 fps SDR w 8-bitowym AVC z DSLR Canona – 2:14,15 s.
• Klip 1080p 30 fps HDR w 10-bitowym HEVC (H.265) z iPhone’a 12 Pro Max – 3:42,21 s.

Szczegóły projektów

• Biblioteka w FCP ustawiona na Wide Gamut HDR.
• Projekty ustawione na 4K (3840×2160) 30 fps HDR przy Rec. 2020 PQ.
• iMag FCP Benchmark Easy – na timeline wrzucone 3 powyższe pliki, w kolejności jak powyżej, w każdym klipie podbita saturacja o 5% (co powinno wymusić przerenderowanie każdej klatki) oraz HDR Tools (PQ Tone Output Map i 1000 nit pod YouTube’a).
• iMag FCP Benchmark Hardcore – j.w. ale dodatkowo filtr Sharpen (+2,5) na każdym klipie, przejścia między klipami (cross disolve) oraz animujący się przez 60 sekund 3D Title nad środkowym klipem, z przeźroczystym tłem.
• Timeline trwa 6:27,16 s w Easy i 6:28,16 s w Hardcore (dodatkowe przejścia).
• iMag FCP Benchmark Easy – export do Master File → ProRes 422.
• iMag FCP Benchmark Easy – export do Master File → H.264.
• iMag FCP Benchmark Hardcore – export do Master File → ProRes 4444.
• Komputery były podłączone do prądu, poza MacBookiem Pro 16” (late 2021) i późniejszymi opartymi o Apple Silicon, które pracowały na baterii.

Wyniki

Uwaga! Wszystkie benchmarki MacBooków z Apple Silicon robione były na baterii, z odłączonym zasilaniem!

Analiza

Najważniejsze będzie tutaj porównanie iMaca z M3 do MacBooka Air 15” z M2 – to najbardziej porównywalna konfiguracja, ale Air miał dwukrotnie większy SSD. Różnica w Easy do ProRes mnie zaskoczyła – prawie 30 s przewagi, czyli mniej więcej o 31,7% szybciej niż Air z M2-ką. Dla kontrastu, różnica w Easy do H.264 to zaledwie 9 sekund, czyli 3,48%. W przypadku Hardcore do ProRes 4444 różnica spadła do niecałych 2 sekund, czyli 1,4%.

M2 Pro nadal pozostaje szybsze, ale skok w niektórych zadaniach w M3 może być interesujący – jest w nim kilka nowych technologii, więc może właśnie widzimy zysk z ich zastosowania.

Lightroom Classic Benchmark

1. Zdjęć miałem 271, były w formacie RAW i zajmowały ok. 24 GB na karcie SanDisk Extreme Pro 256 GB, która według producenta zapewnia odczyt i zapis w rejonie 95 MBps.
2. LR Import v1: Test importu polegał na kopiowaniu zdjęć z karty SD na SSD (lub HDD) i jednoczesnym tworzeniu podglądu RAW-ów w 1:1.
   LR Import v2: Test importu polegał na dodaniu zdjęć z SSD komputera do biblioteki Lightroom z opcją Kopiuj z jednoczesnym tworzeniu podglądu RAW-ów w 1:1.
3. Test eksportu polegał na eksporcie zdjęć z SSD na SSD, w sRGB, z wyostrzaniem „standard”, w oryginalnej rozdzielczości.

LR Import v1 i v2 – Wyniki

LR Export – Wyniki

Analiza

Testowany iMac z M3 w LR Export wypadł o 10,2% szybciej od MacBooka Air 15″ z M2. To mniejszy zysk, średnio, niż obiecują, ale eksport zdjęć jest akurat dosyć nudnym zadaniem dla podzespołów komputera. Czasowo to jednak blisko pół minuty szybciej, więc będzie się to znacząco skalowało przy większych liczbach zdjęć.

Najciekawszą nowością względem iMaca z M1, który wył wentylatorem jak tylko myślał, że będzie musiał coś robić, jest absolutna cisza z systemu chłodzenia M3 i jego podzespołów. Nawet nie byłem w stanie ocenić, czy obroty wentylatorów wzrosły, czy nie.

A’propos pytania, dla kogo to dobry komputer, to dowiedziałem się od znajomych, którzy na co dzień żyją na iPhone’ach i iPadach, że dla nich iMac to po prostu świetny komputer do kuchni czy salonu, gdzie ładnie się prezentuje, na którym można robić backupy i rzeczy, które są utrudnione na iPhonie czy iPadzie.

No cóż – zapowiada się, że mamy do dyspozycji naprawdę fajnego All-in-one, który trafi do raczej wąskiego grona odbiorców. Byłby zdecydowanie bardziej atrakcyjną propozycją w rozmiarze 27- lub 32-calowym, a jeszcze bardziej z dotykowym ekranem wspierającym Apple Pencil i z nogą w stylu Surface Studio.

Osobom, które mają ciut większe wymagania, zdecydowanie polecę combo w postaci Apple Studio Display i Maca Mini, gdy ten w końcu otrzyma M3 i M3 Pro.

Wojtek Pietrusiewicz

Wydawca, fotograf, podróżnik, podcaster – niekoniecznie w tej kolejności. Lubię espresso, mechaniczne zegarki, mechaniczne klawiatury i zwinne samochody.