Technologia jest piękna
Jedenaście to dobra liczba. A dzisiejsza smartkultura jest właśnie o tym, co dobre. O tym, co technologia nam daje dobrego, jeśli tylko ty, człowieku, umiesz ją wykorzystywać w dobry sposób.
Pisałam już w smartkulturze o muzeach, operze, książkach. Wspomniałam o Instagramie, mappingu, interaktywnych książkach. Trochę o nagłośnieniu na koncertach i zachęcałam do drukowania trójwymiarowych kopii dzieł sztuki. Odniosłam się do tego, że wszystko dzisiaj musi się ruszać i że człowiek chce, by coś – maszyna – robiło za niego coś – czynność. A wszystko i tak sprowadza się do takich samych scenariuszy, które poznajemy dzięki technologii.
To właśnie technologia łączyła te wątki, technologia, która jest naszym celem i naszym narzędziem. Naszym – ludzi. Twoim narzędziem, człowieku.
Kiedyś było lepiej, złote czasy już minęły, jesteśmy trybikami w świecie robotów, zaraz przyjdzie Terminator i nas zje, nie leżymy już na trawie i nie patrzymy w niebo, nie rozmawiamy ze sobą, tylko czatujemy i tak dalej. Takie wątki przewijają się często, także w iMag Weekly. Technologia jest niedobrym wujkiem, który zabrania ci cieszyć się prawdziwym życiem, a jednocześnie zmusza do trawienia czasu w wirtualnym świecie.
Nie umiem się z tym zgodzić. Nie wierzę w dobrych i złych wujków, tylko wierzę w wolną wolę każdego człowieka: chcę sobie pograć na smartfonie, to sobie gram – moja wolność. Dopóki moja wolność nie zagraża wolności drugiego człowieka, to jestem w prawie. Nie wierzę, że technologia mnie zniewala – wierzę w to, że mogą mnie zniewolić ludzie, którzy technologię wykorzystują w niecnych celach, zagrażając tym samym mojej wolności.
Co jest bowiem złego w interaktywnych książkach? Ile zabawy mogą dostarczyć, wzbogacając treści podawane wyłącznie słowem. Czym się różnią holograficzne prezentacje na książce od ilustracji zamieszczonych w książce? W zasadzie niczym. Jedne i drugie mają wspomóc proces czytania – zachęcić do niego, może nawet skusić. Tak samo mapping – czy na Eurowizji, czy w Operze Narodowej – ma nam dać coś więcej niż dotychczasowe, tradycyjne spektakle operowe. Nie tylko dlatego, że człowiek dzisiaj wymaga więcej, ale dlatego, że człowiek może otrzymać więcej.
Natura ludzka się nie zmienia – jak tysiąc lat temu, tak i dzisiaj pragnie, by to, co widzi nieruchome, ożyło. Dzisiaj są do tego po prostu lepsze narzędzia. Natura ludzka nie zmienia się także w tym zakresie, że niekiedy obsługujący skomplikowany sprzęt zachowują się, jakby nie do końca przeczytali instrukcję obsługi. Za to natura ludzka każdego potrafi zmusić do popisywania się i szukania rozgłosu – i to także nie zmienia się od stuleci. Czy naprawdę było lepiej? Było tak samo. Nie oszukujmy się. I pewnie jeszcze przez jakiś czas zostanie tak samo, dopóki Matrix nie wciągnie nas w pełni. A i może nawet wtedy nie będziemy wcale niezadowoleni z tego, że w tym Matrixie będziemy sobie żyć, o ile tylko nasze historie będą ciągle… no właśnie, jakie? Takie same, a przynajmniej tak nam się będzie wydawało.
Technologie pozornie ograniczają twoje życie – sprytnie wykorzystane ułatwiają je i sprawiają, że na czynności, które wymagały wiele pracy, poświęcasz dzisiaj znacznie mniej wysiłku i czasu. Taka pralka choćby – faktycznie, kiedyś pranie było „eko”, gdy praczka pochylona nad potokiem tarła brudnymi rzeczami o pokrytą rowkami powierzchnię urządzenia. Oj, nie, tarka to już jest technologia – niezaawansowana wprawdzie, ale jednak jest. Praczka zatem tarła rzeczą o rzecz, jeszcze bardziej w zgodzie z naturą, pod chmurką, mogąc do woli patrzeć się na niebo, słońce, zieleń… Dzisiaj wrzucasz pranie do pralki i siadasz do interaktywnej książki lub znikasz w świecie gry.
Jednocześnie technologie twoje życie upiększają. Pozwalają na wprowadzenie w nie takiego piękna, które kiedyś było niedostępne, pozwalają na cieszenie się pięknem, gdy słońce zajdzie i trawę pokryło jesienne błoto. Pozwalają na komunikowanie się ludzi ze sobą, zbliżając ich, gdy rozłąka jest nieunikniona. Tylko do Ciebie należy decyzja, czy w iMessage do ukochanego wyślesz nowy szalony emotikon, czy zacytujesz sonet Szekspira odnaleziony w wirtualnej bibliotece w internecie. Cokolwiek wyślesz, będziecie ze sobą bliżej, będziecie ze sobą.
Technologie są piękne, jeśli ty jesteś piękna. Jeśli ty jesteś piękny. Technologie są dobre, o ile umiejętnie je wykorzystasz i nie dasz się im wykorzystać. I jeżeli nie zagrozisz wolności drugiego człowieka, posługując się technologiami.
Jedenaście to liczba tak samo dobra, jak każda inna. Smartkultura jest już oficjalnie nastolatką. Dziękuję Wam za wszystkie uśmiechy, czyli wyraz tego, że chcecie więcej takich treści!
Na zdjęciach – prace studentów Wydziału Intermediów ASP w Krakowie, Natalii Balskiej, Macieja Gniadego i Piotra Madeja. Doskonałe przykłady wykorzystania technologii w sztuce, przekraczania granic wyznaczanych przez tradycyjne narzędzia, jak pędzel i dłuto.
Anna Gabryś
Byłam flecistką, wydawczynią, historyczką, muzealniczką. Jestem IT PM. Nie wiem, kim jeszcze zostanę. #piszęSobie #smartkultura #polszczyzna
