Przyszłość macOS i iOS w obliczu przejścia na procesory ARM – przemyślenia

Wojtek Pietrusiewicz

17

Dodane: 7 lat temu

Dwa dni temu pojawiła się informacja, jakoby Apple miało porzucić procesory Intela i przesiąść się na architekturę ARM, oczywiście w procesorach ich własnej produkcji, zapewne podobnych do tych stosowanych obecnie w iPhone’ach i iPadach.

Na obecną chwilę oczywiście nie wiemy, czy ta informacja jest prawdziwa, czy nie i „na 100%” prędko się nie dowiemy. Od dwóch dni jednak zastanawiam się, co to może oznaczać w przypadku Maca, iPhone’a i iPada, biorąc również pod uwagę plotki o Marzipan.

Stan obecny

Nie ma obecnie jednego, doskonałego urządzenia dla każdego. Sam korzystam z czterech różnych rozmiarów ekranu i dwóch systemów operacyjnych.

iPhone’a używam, gdy potrzebuję zrobić coś szybkiego lub jestem w biegu. iPada preferuję do czytania, researchu i robienia szkiców (z podłączoną klawiaturą również do pisania). MacBook jest z kolei moją preferowaną maszyną do pisania oraz „do wszystkiego innego”, czego nie chcę lub nie mogę zrobić na iPadzie. Na biurku mam też 32” monitor, z którego korzystam głównie do obróbki zdjęć lub sporadycznego montażu wideo.

Nie zastanawiam się nad doborem najlepiej pasującego urządzenia do danego zadania, bo od lat robię to spontanicznie. Nie zmienia to jednak faktu, że chciałbym mieć o przynajmniej jeden lub dwa komputery mniej w swoim życiu. Na myśl w tej sytuacji zawsze przychodzi mi Surface Book Microsoftu, ale po moich doświadczeniach z Surface Pro wiem, że nie jest on dobrym tabletem. Nie pomaga też fakt, że Apple ponownie ignoruje kolejne procesory Intela w linii MacBooków – cztero i sześciordzeniowe mobilne CPU, które mogliby włożyć odpowiednio do MacBooków Pro 13” i 15” już są, a w Cupertino cisza. Nie ma jednak rozwiązania idealnego i dopóki nie będzie urządzeń ze zmienną przekątną ekranu – to temat dla serialów sci-fi obecnie – to nie zaspokoję wszystkich swoich potrzeb.

iOS na iPhonie i iPadzie dla wielu osób jest na tyle zaawansowany, że wystarczają im jako jedyne komputery w życiu. Sam większość rzeczy jestem w stanie zrobić na iPadzie, ale problem leży w tym, że nadal brakuje na niego oprogramowania. To kwestia czasu i chęci, ale pomimo że iPad jest na rynku od 2010 roku, to nadal nie ma niczego zbliżonego do funkcjonalności takiego Lightrooma czy Final Cuta Pro X. Inne problemy można rozwiązać na przeróżne sposoby, ale niestety często mniej wygodnie niż na macOS (czy Windows lub Linux). iOS 11 wiele w tej kwestii zmienił na iPadzie, ale wielu osobom nadal brakuje pewnych narzędzi. Wspominałem kiedyś o czymś tak prostym, jak obsługa trackpada przez iOS, ale bez kursora – to urządzenie mogłoby po prostu obsługiwać gesty znane z ekranu iPada, celem przesunięcia kursora dwoma palcami lub np. czterema do przełączania się pomiędzy programami.

macOS, dla porównania, obecnie sprawia wrażenie zawieszonego w próżni. Od czasu do czasu otrzymuje nowe funkcje iOS-a, często niepełne, a coś nowego trafia się od święta (i często źle się to kończy pod względem bugów). Nie wiem, na ile to wynika z faktu, że Tim Cook „swoją pracę wykonuje na iPadzie”, a na ile to wewnętrzne problemy firmy, niezależne od niego, ale od paru lat nie jest w tej kwestii dobrze. Mac Mini jest zapomniany, ostatni refresh MacBooków Pro jest pod wieloma względami porażką, szczególnie w kwestii awaryjności klawiatury, a Touch Bar nie zyskał aprobaty większości. Do tego dochodzi Mac Pro z 2013 roku, który został zapędzony w kozi róg, bo Apple źle oceniło przyszłość rynku i nie było możliwości jego uaktualnienia. Nowszy model powstał chyba wyłącznie z powodu nacisku klientów Apple, a ich czas reakcji pozostawił wiele do życzenia – jest 2018 rok i nadal nie wiemy, kiedy trafi na rynek. Nie zdziwię się też, jeśli będzie to ostatni Mac Pro, jakiego zobaczymy.

Co dalej?

No właśnie. Apple zapewne ma opracowany plan na przyszłość, punkt po punkcie, chociaż patrząc na to, co dzieje się z Makami obecnie, mam wątpliwości. Załóżmy jednak, że ma…

Marzipan

Pierwszym krokiem zapewne będzie projekt Marzipan, czyli prawdopodobnie możliwość wykorzystywania kodu z iOS na platformie macOS, trochę na wzór Photos dla Mac, za pomocą odpowiednich frameworków i API. Ta aplikacja zresztą udowadnia, że da się napisać program ze wspólnym kodem, którego UI będzie działało zarówno na platformie, która polega na dotyku jako sposobie interakcji (Photos dla iOS), jak i tradycyjnym kursorze i klawiaturze (Photos dla Mac). Więcej na temat UXKit możecie znaleźć w artykule Guilherme Rambo czy u Jasona Snella. To powinno przy okazji trochę ożywić stan aplikacji na desktopowy OS Apple’a. Podejrzewam, że na tym etapie, macOS niewiele się zmieni względem High Sierra i nadal będzie rozwijany w podobny sposób, równolegle do iOS-a, ale jestem ciekawy, czy ten zabieg pomoże też Apple położyć większy nacisk na rozwój macOS.

ARM zamiast Intela

Apple projektuje obecnie jedne z najlepszych, mobilnych SoC¹ na świecie. Apple A11 Bionic, którego możemy znaleźć w iPhonie X, iPhonie 8 i iPhonie 8 Plus, i który w postaci A11X Bionic zapewne niedługo pojawi się w iPadzie Pro, jest w wielu sytuacjach szybszy od wybranych procesorów Intela. Wyniki w syntetycznym benchmarku, jak Geekbench, to oczywiście jedno, a rzeczywiste sytuacje to coś zupełnie innego. Nie pomaga tutaj fakt, że takiego MacBooka Pro używamy inaczej niż iPhone’a…

Na rynku już debiutują tradycyjnie wyglądające notebooki, których sercem są Snapdragony Qualcomma i które pracują pod Windows 10 on ARM. Zdziwiłem się, że Microsoft wyprzedził Apple’a w tym względzie… Jeśli istniałyby dwa zbliżone do siebie notebooki, gdzie sercem pierwszego byłby procesor Intela, a drugi pracowałby na Snapdragonie, to różnice pomiędzy nimi byłyby znikome – jeden pracowałby dłużej na jednym ładowaniu i być może miałby LTE (Snapdragon), a drugi miałby większą wydajność (Intel).

Czy to jest kierunek, który obierze Apple?

iOS w notebooku

Od dłuższego czasu widzę argumenty za tym, żeby Apple w końcu wydało iPada w postaci tradycyjnego notebooka, nawet bez odczepianego ekranu. Istnieją za tym sensowne argumenty, ponieważ jeśli spojrzymy na takie rozwiązania, jak połączenie iPada z klawiaturą Brydge, to łatwo zauważyć, że to combo nie tylko zbliżone grubością do MacBooka, ale przede wszystkim waży od niego więcej. Dla porównania z innymi rozwiązaniami, oto klawiatura Brydge dla iPada Pro 12,9”:

Krytykujemy Apple za Smart Keyboard, ale podejrzewam, że odpowiedź, dlaczego zdecydowali się na takie rozwiązanie, znajduje się powyżej. Jeśli do kompletu dorzucimy Surface Pro i Surface Booka, to też można z tego wyciągnąć pewne wnioski:

Czy jest w takim razie jakikolwiek sens na tworzenie iPada z wbudowaną klawiaturą, wzorem Surface Booka? Czy lepiej kontynuować drogę, na której znajduje się Smart Keyboard? Koszt grubości i wagi jest ewidentny, chociaż to po części wynika z budowy produktu Microsoftu, który m.in. ma baterie w obu połowach urządzenia. A może Apple powinno pójść w ślady Microsoftu i zostawić iPada Pro ze Smart Keyboard jako odpowiednik Surface Pro, a dodatkowo zaoferować bardziej tradycyjnego notebooka, działającego pod kontrolą iOS, przypominającego Surface Laptop (lub po prostu MacBooka)? Czyli jeszcze bardziej rozszerzyć portfolio iPadów. Realnie na to patrząc, z perspektywy użytkownika iPada ze Smart Keyboard, miałoby to większy sens, gdyby firma z Cupertino dodała wsparcie dla trackpada do iOS-a i wbudowała takowy w klawiaturę.

AppleOS

Tim Cook, pod koniec 2015 roku w wywiadzie dla irlandzkiego Independant, powiedział:

“We feel strongly that customers are not really looking for a converged Mac and iPad,” said Cook. “Because what that would wind up doing, or what we’re worried would happen, is that neither experience would be as good as the customer wants. So we want to make the best tablet in the world and the best Mac in the world. And putting those two together would not achieve either. You’d begin to compromise in different ways.”

Przez te lata mogło się wiele zmienić w ich wizji na przyszłość i ciężko mi wierzyć bezwzględnie w tę deklarację, ale załóżmy przez moment, że będą się tego trzymali. W takiej sytuacji, biorąc pod uwagę plotkę o przejściu na ARM własnej konstrukcji, niewiele się zmieni, poza tym, że z czasem wszystkie MacBooki czy iMaki będą miały w środku inne serca.

Ale ponownie pytam: co dalej?

Czy Mac na ARM będzie żył przez, dajmy na to, dekadę i potem zastąpi go iOS lub cokolwiek wtedy będziemy mieli, włączając w to konkurencję? Czy to ma w ogóle sens? iOS prawdopodobnie będzie wtedy na tyle rozbudowany, że powinien potrafić większość z tego co dzisiaj robi Mac i macOS. Zastępowanie jednego przez drugie ma pewien sens, ale jak spojrzymy na to za 10 lat, to nie będzie to tak wyglądało – część osób stwierdzi jedynie, że Apple wynalazło koło na nowo.

Mnie bardziej interesuje dalsza przyszłość i czy kiedykolwiek doczekamy się systemu operacyjnego – nazwijmy go AppleOS – łączącego macOS i iOS, który będzie działał na wszystkim od Apple Watcha lub przyszłych urządzeń AR do Maków Pro z dużymi ekranami. A może doczekamy się go szybciej niż nam się zdaje?

Do 2020 już nie zostało wiele i jestem bardzo ciekawy, czy cokolwiek co zobaczymy na najbliższym WWDC 2018 i 2019 podpowie nam czego, jeśli w ogóle, mamy się spodziewać na WWDC 2020. Podejrzewam, że z perspektywy Maków niewiele się w tym czasie wydarzy (poza tym, że Mac Pro w końcu trafi do portfolio), ale przyszłość może być ciekawsza niż nam się wydaje.

Pozostaje tylko pytanie, czy ta przyszłość będzie się Macuserom podobała?

Ciekawe spostrzeżenia w temacie z internetów

If this is true, it’s another step towards the next great Apple machine: a consumer laptop running iOS. Call it the MacPad, or revive the name iBook. Use the trackpad the way 3D Touch is used on iOS devices to easily move the cursor. (And build more tricks into it.) I’ll buy it. https://t.co/s2gWAA8fWk

— Walt Mossberg (@waltmossberg) April 2, 2018

I do wonder if macOS is running on iPad Pros somewhere inside Apple. Pair a bluetooth mouse and keyboard, and you’ve got yourself a developer transition kit.

— James Thomson (@jamesthomson) April 3, 2018

Porting macOS, unchanged, stagnant, to ARM as-is would be a massive waste. What's happening is decidedly not that: it's very clear that a major transition is happening re the software stack, which is what I've argued for for a very long time. iOS and macOS are merging in some way https://t.co/r9xchN660x

— Steve Troughton-Smith (@stroughtonsmith) April 3, 2018

It's increasingly looking like the future of the Mac doesn't look like the Mac as we know it, with a rumored app stack replacement/transplant & a move away from x86. At least the podcasts have fuel for the next couple years 😜

— Steve Troughton-Smith (@stroughtonsmith) April 2, 2018

It’s not the Mac at all. It’s some hellish combination of the worst attributes of iOS and the worst attributes of Tim Cook’s Apple.

— enMTW (@engMTW) April 2, 2018

If you took the current macOS and put it on a desktop class ARM processor, I think it would be a pretty simple transition compared to PPC->Intel. I doubt many would notice, and most apps would just compile out the box. I don’t think it’s the end of anything.

— James Thomson (@jamesthomson) April 2, 2018

Anyone who says “you just have to click a check box” or “it’s trivial” without actually having done the transition for a shipping product is engaging in wish fulfillment or marketing. 🙂

— Rich Siegel (@siegel) April 3, 2018

I have yet to hear a single person give a plausible transition plan.

— Jeff Johnson (@lapcatsoftware) April 3, 2018

Wojtek Pietrusiewicz

Wydawca, fotograf, podróżnik, podcaster – niekoniecznie w tej kolejności. Lubię espresso, mechaniczne zegarki, mechaniczne klawiatury i zwinne samochody.